Jury

przewodniczący jury prof.

Rimantas Armonas

Ukończył Litewską Akademię Muzyki i Reatru w 1975 roku, pod przewodnictwem Prof. S. Sondeckien. Dalsze studia podjął w moskiewskim Konserwatorium im. P. Czajkowskiego w klasie prof. V. Feigin. W roku 1980 wygrał pierwszą nagrodę w „Międzynarodowym Konkursie Wiolonczelowym” w Mińsku. Od 1978 roku Rimantas Armonas uczy w Litwewskiej Akademii Muzyki i Teatru w Wilnie. Profesorem został w roku 2003. W latach 1986-88 wykładał w Narodowym Instytucie Muzyki w Algierii (L’Institut National de Musique d’Algérie). Od roku 2000 jest przewodniczącym Działu Smyczków na wydziale Kaunas Litwińskiej Akademii Muzycznej.
Występował w Niemczech, Holandii, Finlandii, Japonii, Hiszpanii, Francji, Austrii, na Węgrzech, w Singapurze, Szwecji, Algierii i w krajach Wspólnoty Niepodległych Państw. Brał udział w prestiżowych konkursach muzyki klasycznej i współczesnej na Litwie i za granicą oraz w Trzecim Międzynarodowym Kongresie Wiolonczelowym w Kobe (Japonia). Grał z Białoruską i Litwińską Orkiestrą Narodową, Białoruską Orkiestrą Radiową i Telewizyjną, Orkiestrą Klaipeda oraz orkiestrami kameralnymi: Litwińską, Kaunas oraz Św. Krzysztofa, pod batutami S. Sondeckis, M. Dvarionaite, D. Katkus, J. Domarkas, M. Pitrenas (Litwa); P. Berman (Hiszpania); O. Grangean (Francja); N. Engelbrecht and E. Leonov (Białoruś); B. Raisky (Rosja).
Jest członkiem „Armonas Trio”, „Armonas-Uss Duo” oraz kwartetu wiolonczelowego „Cellerando”. Rimantas Armonas prowadził szkoły mistrzowskie oraz seminaria interpretacyjne w Finlandii (1991-92), na Białorusi (1994, 2003, 2004), Łotwie (1996, Academia Baltica’97), Holandii (2001), Niemczech (2003, 2006), Szwecji (2004, 2006). Był członkiem jury międzynarodowych konkursów. W swym repertuarze, prócz klasyki, ma dzieła współczesnych kompozytorów z wielu krajów, a spośród nich wiele było jego litewskimi prawykonaniami. Jest aktywnym wykonawcą nowej muzyki litewskiej, przygotował ponad 20 światowych premier współczesnych kompozytorów litewskich. Nagrywał często dla litewskich i zagranicznych rozgłośni radiowych oraz nagrywał płyty w wielu krajach.

Od 2018 roku prof. Rimantas Armonas jest kierownikiem Katedry Muzyki Kameralnej w Litewskiej Akademii Muzyki i Teatru. W bieżącym roku otrzymał prestiżową Nagrodę Kultury i Sztuki Rządu Republiki Litewskiej.

Urszula Marciniec-Mazur ukończyła studia w klasie wiolonczeli docenta Zdzisława Butora w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w latach 1984-1989. Doskonaliła swoje umiejętności czynnie uczestnicząc w mistrzowskich kursach interpretacji i warsztatach m.in. w Weimarze i Łańcucie, poszerzając umiejętności pod okiem znakomitych wiolonczelistów m.in. Siegfrieda Palma, Ivana Monigettiego, Andrzeja Orkisza, Romana Sucheckiego, Mariny Czajkowskiej i Bogumiły Reszke.

Po ukończeniu studiów w roku 1989, została zatrudniona na stanowisku asystenta w klasie wiolonczeli w macierzystej uczelni a po przeprowadzeniu przewodu kwalifikacyjnego I stopnia w roku 1994 na stanowisku adiunkta
z kwalifikacjami I stopnia. W roku 2001 uzyskała kwalifikacje II stopnia, a od roku 2008 pracuje na stanowisku profesora nadzwyczajnego Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Prowadzi kursy mistrzowskie i warsztaty w kraju i za granicą (m.in. Czechy, Litwa, Turcja, Rumunia). Jest zapraszana do udziału w pracach jury konkursów, przesłuchań ogólnopolskich i międzynarodowych. Koncertuje, jako solistka, kameralistka i muzyk orkiestrowy biorąc udział w koncertach, festiwalach i nagraniach. Jako muzyk solista Orkiestry Leopoldinum współpracowała ze znakomitymi artystami takimi jak Yehudi Menuhin, Jerzy Maksymiuk, Ewa Podleś, Konstanty Andrzej Kulka, Vadim Brodski, Jan Stanieda, Krzysztof Jabłoński.

W latach 1987-2001 jako muzyk orkiestrowy występowała z Wrocławską Orkiestrą Kameralną Leopoldinum, Orkiestrą Filharmonii Opolskiej, Wrocławską Orkiestrą Kameralną Wratislavia, Menuhin Festival Orchestra. Od kilku lat, jako członek „Kwartetu Capitol” współpracuje z Teatrem Muzycznym we Wrocławiu biorąc udział w premierach i spektaklach muzycznych wystawianych na scenie tego teatru. Wkrótce po uzyskaniu kwalifikacji II stopnia, w maju 2002 roku została wybrana na Prodziekana Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Po upływie dwóch kadencji w roku 2012 została wybrana do pełnienia zaszczytnej funkcji Dziekana Wydziału Instrumentalnego, którą sprawuje obecnie w drugiej kadencji.

prof. dr hab.

Urszula Marciniec-Mazur

dr hab.

Tomasz Lisiecki

Urodzony w Bydgoszczy, naukę gry na wiolonczeli rozpoczął w wieku 7 lat. Państwowe Liceum Muzyczne im. A. Rubinsteina w Bydgoszczy ukończył z wyróżnieniem w klasie prof. Agaty Jareckiej.W 1999 roku ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu w klasie prof. Stanisława Pokorskiego. Po studiach kontynuował naukę u prof. Kazimierza Michalika w Warszawie. Swoje umiejętności doskonalił również na kursach u Romana Jabłońskiego, Zary Nelsovej, Victorii Yagling. W latach 2003-2005 studiował na Universität der Künste w Berliniew klasie wiolonczeli barokowej Markusa Möllenbecka i PhoebeCarrai. Swoje umiejętności nad wykonawstwem muzyki dawnej doskonalił na kursach mistrzowskich Bach–Händel Akademie w Karlsruhe u PhoebeCarrai oraz u Jaap Ter Lindena. W roku 2012 uzyskał tytuł doktora sztuki na podstawie pracy poświęconej twórczości kameralnej F. Chopina i X. Scharwenki a w 2019 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego. Prowadzi klasę wiolonczeli w Akademii Muzycznej w Poznaniu a od roku 2022 jest na stanowisku visiting professor w Conservatorio C. Monteverdi w Bolzano.

Tomasz Lisiecki należy do grona wiolonczelistów, którzy łączą praktykę wykonawczą w zakresie repertuaru muzyki romantycznej, współczesnej oraz muzyki dawnej. Koncertuje z licznymi zespołami i orkiestrami w Polsce i zagranicą.

Tomasz Lisiecki równolegle do pracy artystycznej i koncertowej prowadzi także szeroką działalność pedagogiczną. Jego uczniowie i studenci są laureatami licznych międzynarodowych i ogólnopolskich konkursów wiolonczelowych. Prowadził klasy mistrzowskie m.in. w Europejskim Centrum im. Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach, podczas Letniej Akademii Muzycznej w Żaganiu, Mistrzowskich Kursów Wiolonczelowych w Szamotułach oraz Young Musician Summer Academy w Debreczynie na Węgrzech. W 2006 i 2010 roku został wyróżniony za pracę pedagogiczną Nagrodą Prezydenta Miasta Poznania, a w 2018 roku został uhonorowany Medalem Komisji Edukacji Narodowej za szczególne zasługi dla oświaty i wychowania. Od piętnastu lat wraz z pianistą Pawłem Mazurem organizuje Mistrzowskie Kursy Wiolonczelowe oraz Międzynarodowy Festiwal Muzyki Kameralnej im. Philippa i Xavera Scharwenki w Szamotułach. Tomasz Lisiecki jest również prezesem Fundacji Pro Cello, założonej w 2007 roku, wspierającej młodych polskich wiolonczelistów.

Urodzony w Krakowie w 1956 roku rozpoczął naukę gry na wiolonczeli w wieku lat 7, kończąc z wyróżnieniem Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną (obecnie Akademię Muzyczną) w Krakowie, a następnie kontynuując studia w Yale University. W 2012 ukończył studia podyplomowe MBA Zarządzanie Szkoła Wyższą na Uniwerystecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Był laureatem szeregu konkursów wiolonczelowych i kameralnych, zarówno krajowych jak i międzynarodowych – w Evian, Florencji, Poznaniu, Łodzi.

Jako solista i kameralista koncertował m.in. we Francji, Niemczech, Włoszech, Szwajcarii, Jugosławii, USA, Brazylii, Japonii, Libanie, Wietnamie i na Malcie. W latach 1979 – 1981 był I wiolonczelistą orkiestry kameralnej „Capella Cracoviensis”. W latach 1981 – 1989 był koncertmistrzem Orkiestry PRiTV w Krakowie. W latach 1989 – 2012 był koncertmistrzem Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach. W 1992 roku założył Zespół Wiolonczel „CANTABILE”, którego jest kierownikiem artystycznym. Od 1997 roku jest także kierownikiem artystycznym Zespołu Kameralnego „Primo Allegro”.

Od 1981 roku jest związany z Akademią Muzyczną w Krakowie, pełniąc obecnie funkcję Kierownika Katedry Wiolonczeli i Kontrabasu. Prowadzi kursy mistrzowskie w kraju i zagranicą a także zasiada w jury krajowych i międzynarodowych konkursów wiolonczelowych i kameralnych. Jest Profesorem Wizytującym w Central Conservatory of Music w Pekinie. W latach 2008-2012 pelnił funkcję Prorektora ds Współpracy Międzynarodowej a w latach 2012-2016 był Rektorem Akademii Muzycznej w Krakowie.

W latach 2012-2016 był Wiceprezydentem ABAM – the Association of Baltic Academies of Music. Od 2016 roku jest członkiem Rady AEC – Association Européenne des Conservatoires, Académies de Musiques et Musikhochschulen,

prof. dr hab.

Zdzisław Łapiński

prof.

Justus Grimm

Justus Grimm otrzymał pierwsze wstępne lekcje gry na wiolonczeli w wieku pięciu lat, początkowo od swojego ojca, następnie uczył się u Ulricha Vossa, Clausa Kanngiessera, a później u Fransa Helmersona w Sztokholmie i Kolonii. Wykazał się wybitnym talentem podczas różnych konkursów. Grając u boku pianisty Floriana Wieka, zdobył I nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Marii Canals w Barcelonie oraz nagrodę Niemieckiej Rady Muzycznej.

Koncerty solowe i kameralne wykonywał w całej Europie. Początek jego kariery w 1993 roku to znakomity występ solowy koncertu wiolonczelowego Matthiasa Pintschera „La Metamorfosi di Narciso” z Orkiestrą Filharmonii w Hamburgu. Następnie kontynuował solowe występy we współpracy z wieloma orkiestrami, m.in. English Chamber Orchestra, London Chamber Orchestra, Ukraińska Orkiestra Narodowa, Litewska Orkiestra Narodowa, Orchestre Symphonique de la Monnaie, Bonn Classical Philharmonic czy Brandenburg State Orchestra Frankfurt. W ramach swoich występów Justus Grimm był gościem w wielu najbardziej renomowanych salach koncertowych na świecie, takich jak Filharmonia Berlińska, Elbphilharmonie w Hamburgu, Filharmonia Kolońska, Theatre du Chatelet w Paryżu, Atheneum Bukareszt, Monachium Hercules Hall oraz Centrum Kultury w Lizbonie.

W 2012 roku jego wykonanie „Wariacji Rokoko” Czajkowskiego z Orchestre Symphonique de la Monnaie pod dyrekcją Carlo Rizziego było transmitowane na żywo z Palais des Beaux Arts w Brukseli w ramach produkcji telewizyjnej.

Justus Grimm rozwijał swoją niezwykłą karierę u boku znanych artystów, takich jak Abdel Raman El Bacha, Gerard Caussé, Augustin Dumay czy Stephen Kovacevich. Przyjmował zaproszenia na najważniejsze festiwale, m.in. Ludwigsburg Festspiele, Festival van Vlaanderen, Festival Musiq3, Lizbońskie Dias da Musica, Florilegio Salamanca Festival, SoNoRo Romania, Thy Chambermusic Festival, Forte Music Fest Almaty, Storioni Festival Eindhoven, Cantiere Di Montepulciano, Klara Music Festival w Brukseli czy Chiemgau Musikfrühling. Oprócz nagrań na żywo w wielu europejskich stacjach radiowych, wydał także płyty CD. Na uwagę zasługuje płyta Trio Wiek (Christina Fassbender, Justus Grimm i Florian Wiek) z utworami Philippe’a Gauberta, który otrzymał ocenę 5/5 od francuskiego magazynu Diapaison.

W 2012 roku nagranie z utworami George’a Enescu zostało wysoko ocenione przez prasę międzynarodową, a wkrótce potem nagranie utworów kameralnych Cesara Francka, zostało nagrodzone przez Prix Cecilia jako najlepsza płyta roku 2012.

Nauczanie odgrywa kluczową rolę w życiu artystycznym Justusa Grimma. Po nauczaniu w brukselskiej Chapelle Reine Elisabeth (2002-2003) oraz w Institut Superieur de Musique de Namur (2003-2008), otrzymał tytuł profesora wiolonczeli w Królewskim Konserwatorium w Antwerpii w 2008 roku, gdzie pełni również funkcję Dyrektora Artystycznego od 2013 roku.

Gra na wiolonczeli z 1760 roku P.A. Testore. W sezonie 21/22 Justus Grimm dołączy do międzynarodowych festiwali/koncertów jako solista i pedagog w Belgii, Holandii, Szwajcarii, Hiszpanii, Rumunii, Niemczech, Polsce i na Litwie.